به گزارش نبض بورس، ترجمه: پویا احمدی | امامعلی صفروف هفته‌ها پس از بازگشت از روسیه در بحبوحه تحریم‌های ناشی از حمله مسکو به اوکراین، ابزار ساخت و ساز را با یک دوربین فیلمبرداری و شغل قدیمی روزنامه نگاری کم درآمد خود در دوشنبه، پایتخت تاجیکستان، عوض کرده است.
وی هنوز برای گام‌های بعدی خود برنامه‌ریزی نکرده است، اما در حال حاضر، احساسات صفروف ۲۴ ساله، تنها دو روز پس از جنگ با اوکراین در روز ۲۴ فوریه، نشان‌دهنده بازگشت عجولانه وی از روسیه است.
صفروف در حالی که از ورزشکاران پارالمپیک در دوشنبه برای یک خبرگزاری فیلم می‌گرفت، گفت: "من با مهاجرانی صحبت می‌کردم که ۳۰ سال است در روسیه کار می‌کنند. آن‌ها به من گفتند که نمی‌توان روسیه امروزی را با روسیه قدیم مقایسه کرد. وضعیت بسیار بد است. کار بسیار دشوار شده است. "
صد‌ها هزار نفر از اتباع کشور‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی با انتخاب‌های مشابهی روبرو هستند: کاهش فرصت‌های کاری در روسیه و دستمزد با روبل ضعیف شده در مقابل بازگشت به وطن، جایی که خانه و خانواده دارند، اما حتی چشم‌انداز شغلی کمتری وجود دارد.
اما اوضاع همیشه اینطور نبود؛ رشد مستمر اقتصادی روسیه در دو دوره اول ریاست جمهوری ولادیمیر پوتین، با افزایش قیمت انرژی، زمینه را برای موج مهاجرت از کشور‌هایی مانند تاجیکستان فراهم کرد، جایی که وجوه ارسالی معمولاً معادل یک چهارم تا دو پنجم تولید ناخالص داخلی است.
اما شکست‌های متوالی اقتصادی، به ویژه ضربه مضاعف تحریم‌های غرب به خاطر اولین حمله کرملین به اوکراین در سال ۲۰۱۴ و سقوط قیمت نفت، منجر به حاشیه درآمد کمتری برای کارگران مهمان شده است که خانواده‌هایشان را تامین می‌کنند.
از زمانی که نیرو‌های روسیه به اوکراین سرازیر شدند، روبل حدود یک پنجم کاهش یافته است؛ پیش‌بینی‌کنندگان غربی انقباض اقتصادی بین پنج تا ۱۰ درصد در سال جاری، و ادامه رکود در سال ۲۰۲۳ برای آن کشور پیش‌بینی می‌کنند.
بانک جهانی در ماه مارس پیش‌بینی کرد که ارزش واقعی حواله‌های ارسالی به تاجیکستان در سال جاری ۲۲ درصد کاهش خواهد یافت و پیش‌بینی رشد دو درصدی قبل از تهاجم را کنار گذاشت.
برای صفروف، چشم انداز تیره اقتصادی در روسیه با یورش پلیس به محل سکونت او و سایر مهاجران که به گفته او در زمان تهاجم افزایش یافت، تشدید شد.
صفروف به خبرگزاری فرانسه گفت: "ما باید از رفتن به روسیه برای جستجوی کار خودداری کنیم. ما باید راهی برای کار در اروپا پیدا کنیم. "
تاجیکستان، کشوری با اکثریت مسلمان ۹.۵ میلیونی، فقیرترین کشور از ۱۵ جمهوری است که در دهه ۱۹۹۰ از اتحاد جماهیر شوروی استقلال یافتند. میانگین حقوق ماهانه حدود ۱۰۰ دلار است.
صفروف با درآمد ماهانه ۷۰۰ دلار در میادین ساخت و ساز و ساختمانی در مسکو و کریمه الحاق شده به روسیه قبل از حمله، می‌توانست دو برابر این مبلغ را برای همسر و فرزندش بفرستد.
زنانی که در اوایل ماه مارس در بیرون بانکی در مرکز دوشنبه گرد آمده بودند به خبرگزاری فرانسه گفتند که حواله‌های نقدی ارسال شده توسط اقوام مرد زحمتکش در روسیه، بر حسب ارز محلی کاهش یافته است؛ علیرغم اینکه ارز سامانی تاجیک تحت فشار روبل بیمار، حدود ۱۴ درصد کاهش یافته است.
نرگس محمدوا ۴۴ ساله، که از پسرش، که یک کارگر تحویل دهنده در منطقه مسکو است، حواله پولی دریافت می‌کند گفت: «(آن‌ها ۱۰ تا ۲۰ درصد کاهش یافته اند).»
زن دیگری به نام زلفیا امینووا ۵۲ ساله، در حالی که از افزایش قیمت آرد شکایت می‌کرد، گفت: "پسرم می‌گوید اوضاع آنجا روز به روز بدتر می‌شود. یک روز کار است، روز دیگر نیست. "
بر اساس داده‌های بانک جهانی، اقتصاد کشور همسایه تاجیکستان، یعنی قرقیزستان، با بیش از چهار پنجم کل حواله‌های ارسال شده از روسیه در سه فصل اول سال ۲۰۲۱ در مقایسه با ۵۸ درصد در مورد تاجیکستان، حتی بیشتر در معرض بازار کار روسیه است.
پیش‌بینی اولیه بانک جهانی مبنی بر اینکه ارزش دلاری حواله‌ها ممکن است در سال جاری در قرقیزستان به یک سوم کاهش یابد، سیاست‌گذاران در این کشور کوهستانی و وابسته به واردات، با کمتر از هفت میلیون نفر را نگران خواهد کرد.
چینارکان سیدیکوا، یکی از اعضای برجسته یک انجمن دیاسپورای قرقیزستان در شهر نووسیبیرسک سیبری روسیه، برای مراقبت از یکی از اعضای خانواده به بیشکک، پایتخت قرقیزستان بازگشته است.
او به خبرگزاری فرانسه گفت که هموطنانی که هنوز در روسیه هستند او را با تماس‌های تلفنی بمباران کردند و از او در مورد راه‌های بازگشت به خانه و یافتن کار پرسیدند.
این مرد ۵۱ ساله هشدار داد که تحریم‌های غرب به شدت به قرقیزستان ضربه خواهد زد؛ به دلیل رواج حضور کارگران قرقیزستانی در خرده فروشی و صنایع امثال آن در شهر‌های بزرگ روسیه، جایی که برند‌های معروفی مانند مک دونالد فعالیت خود را به حالت تعلیق درآورده اند.
سیدیکوا گفت: "بیش از ۱۰۰,۰۰۰ بیکار در اینجا (در قرقیزستان) داریم. اگر (مهاجران) برگردند، کجا کار می‌کنند؟، چگونه خانواده‌های خود را تامین می‌کنند؟ این یک نگرانی بزرگ است."
